گفتا چه به غم در شدم از یاد سحر
-
اندازه متن
+
گفتا چه به غم در شدم از یاد سحر
گفتم که چه می دهد به ما باد سحر؟
گفتا که به جام بین بدیدم خورشید
می خندد برخیال ناشاد سحر.
در زلف سیاهش دل من باز مپرس
در زلف سیاهش دل من باز مپرس با شب به کجا می برم این راز مپرس
هر چند که بر نشست، میخواست گریست
هر چند که بر نشست، میخواست گریست گفتم: ز چه ات به زیر این باران ایست؟
