می‌گویند پیش از مرگ – نگاتیو
-
اندازه متن
+
می‌گویند پیش از مرگ
لحظه‌ها
مثل عکس‌های ظهور نکرده
از سر عبور می‌کنند
چقدر باید تاریک باشند: «اشتباهاتِ کودکی»
و تاریک‌تر آن که
تا دمِ مرگ بزرگ نشده باشی
کاش چشم‌های ما
_ این دوربین‌های کوچک _
محدودیت داشت
یا کسی می‌آمد و
رشته‌ی نگاتیوشان را قطع می‌کرد
نمی‌دانم برای دیگران چقدر طول کشیده است
من که سال‌هاست
در این اتاقِ تاریک نشسته‌ام
و نگاتیوی از توی سرم عبور می‌کند
خاطره‌ی مرگت از دست‌هایم پاک نمی‌شود
دست‌هایت را می‌بستی و من دو صدفِ سخت را نوازش می‌کردم دست‌هایت را باز می‌کردی شب اقیانوسی بود که ناگهان…
هربار باد وزید – منظومه تنهایی
هربار باد وزید ستاره‌ها از آسمان افتادند و ماه تکان سختی خورد هربار درختی رویید او را به کشتارگاه فرستادیم…