تنها به تماشای چه‌ای
-
اندازه متن
+
تنها به تماشای چه‌ای ؟
بالا، گل یک روزه نور.
پایین، تاریکی باد.
بیهوده مپای ، شب از شاخه نخواهد ریخت، و دریچه خدا روشن نیست.
از برگ سپهر، شبنم ستارگان خواهد پرید.
تو خواهی ماند و هراس بزرگ. ستون نگاه، و پیچک غم.
بیهوده مپای.
برخیز، که وهم گلی ، زمین را شب کرد.
راهی شو، که گردش ماهی، شیار اندوهی در پی خود نهاد.
زنجره را بشنو: چه جهان غمناک است، و خدایی نیست، و خدایی هست، و خدایی…
بی گاه است، ببوی و برو، و چهره زیبایی در خواب دگر ببین.
آیینه شدیم، ترسیدیم از هر نقش
دستی افشان، تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد، هر قطره شود خورشیدی باشد که به صد سوزن نور، شب…
زخم شب می‌شد کبود
زخم شب می‌شد کبود. در بیابانی که من بودم نه پر مرغی هوای صاف را می سود نه صدای پای…