ای معرا اصل عالی جوهرت از حرص و آز (25)
-
اندازه متن
+
ای معرا اصل عالی جوهرت از حرص و آز
وی مبرا ذات میمون اخترت از زرق و ریو
در بزرگی کی روا باشد که تشریفات را
از فرشته بازگیری آنگهی بخشی به دیو
خُرَّم آن روز کز این منزلِ ویران بروم (359)
خُرَّم آن روز کز این منزلِ ویران بروم راحتِ جان طلبم و از پِیِ جانان بروم
گر زلف پریشانت در دست صبا افتد (22)
گر زلف پریشانت در دست صبا افتد هر جا که دلی باشد در دام بلا افتد
