ساقیا باده که اکسیر حیات است بیار (33)
-
اندازه متن
+
ساقیا باده که اکسیر حیات است بیار
تا تن خاکی من عین بقا گردانی
چشم بر دور قدح دارم و جان بر کف دست
به سر خواجه که تا آن ندهی نستانی
همچو گل بر چمن از باد میفشان دامن
زانکه در پای تو دارم سر جانافشانی
بر مثانی و مثالث بنواز ای مطرب
وصف آن ماه که در حُسن ندارد ثانی
دانی که چنگ و عود چه تَقریر میکنند؟ (200)
دانی که چنگ و عود چه تَقریر میکنند؟ پنهان خورید باده که تَعزیر میکنند
ناموسِ…
سَبَتْ سَلْمیٰ بِصُدْغَیها فُؤادی (438)
سَبَتْ سَلْمیٰ بِصُدْغَیها فُؤادی و رُوحی کُلَّ یَومٍ لی یُنادی
نگارا بر من بیدل ببخشای…
