در دایرهٔ سپهرِ ناپیدا غور (106)
-
اندازه متن
+
در دایرهٔ سپهرِ ناپیدا غور
جامیست که جمله را چشانند به دور
نوبت چو به دورِ تو رسد آه مکن
می نوش به خوشدلی که دور است نه جور
ذرات گردنده (57-73)
از تن چو برفت جان پاک من و تو 57
از تن چو برفت جان پاک…
این اهل قبور خاک گشتند و غبار (104)
این اهل قبور خاک گشتند و غبار هر ذره ز هر ذره گرفتند کنار
آه…
