در فصل بهار اگر بتی حور سرشت (35)
-
اندازه متن
+
در فصل بهار اگر بتی حور سرشت
یک ساغر مِی دهد مرا بر لب کشت
هر چند به نزد عامه این باشد زشت
سگ به ز من است اگر برم نامِ بهشت
از آمدن بهار و از رفتن دی (158)
از آمدن بهار و از رفتن دی اوراق وجود ما همی گردد طی
می خور!…
خاکی که به زیر پای هر نادانی‌ست (30)
خاکی که به زیر پای هر نادانی‌ست کفّ صنمیّ و چهرهٔ جانانی‌ست
هر خشت که…