شنیدم که روزی هرمز پدر خسرو (به) یکی خوید‌زار جو بگذشت (16)
-
اندازه متن
+
حکایت 16 : شنیدم که روزی هرمز پدر خسرو (به) یکی خوید‌زار جو بگذشت خوید را آب داده بودند و آب از کشت‌زار بیرون می آمد و راه میگرفت و ماه فروردین بود. فرمود که آن آب از جو بیرون می آید یک کوزه پر کردند تا بخورد، و گفت جو دانه‌ای مبارکست و خویدش خویدی خجسته، و آب که بر وی گذرد و از وی بیرون آید ماندگی را کم کند و خستگی معده بر دارد. و ایمن بود تا سال دیگر که جو رسد از رنج تشنگی و بیماری.
تا چند زنم به روی دریاها خشت (21)
تا چند زنم به روی دریاها خشت بیزار شدم ز بت‌پرستان کنشت
خیام! که گفت…
در گوشِ دلم گفت فلک پنهانی (172)
در گوشِ دلم گفت فلک پنهانی «حکمی که قضا بُود، ز من می‌دانی؟»
در گردش…