آنی که به صد شفاعت و صد زاری (1665)
-
اندازه متن
+
آنی که به صد شفاعت و صد زاری
بر پات یکی بوسه دهم نگذاری
گر آب دهی مرا اگر آتش باری
سلطان ولایتی و فرمانداری
دی آنکه ز سوی بام بر ما نگریست (334)
دی آنکه ز سوی بام بر ما نگریست یا جان فرشته است یا روح پریست
مرده…
چون مسلم گشت بی‌بیع و شری (134-6)