آن دم که مرا بگرد تو دورانست (129)
-
اندازه متن
+
آن دم که مرا بگرد تو دورانست
ساقی و شراب و قدح و دور، آنست
واندم که ترا تجلی احسانست
جان در حیرت چو موسی عمرانست
از هرچه که آن خوشست نهی است مدام (1139)
از هرچه که آن خوشست نهی است مدام تا ره نزند خوشی از این مردم عام
از دیدن اغیار چو ما را مدد است (155)
از دیدن اغیار چو ما را مدد است پس فرد نهایم و کار ما در عدد است
