آه از عشق جمال حوره‌ای (2924)
-
اندازه متن
+
آه از عشق جمال حوره‌ای
کو گرفت از عاشقانش دوره‌ای
زندگیِ نوبه‌نو از کشتنش
صحتی تازه شد از رنجوره‌ای
گر گهر داری ببین حال مرا
در تک دریا ز دریا دوره‌ای
گفتم: ای عقلم کجایی؟ عقل گفت:
«چون شدم مِی، چون کنم انگوره‌ای؟!»
جان بسوز و سرمه کن خاکسترش
تا نمانَد در دو عالم کوره‌ای
تا کند جان‌های بی‌جان در سماع
گرد آن شهد ازل زنبوره‌ای
تا کند آن شمس تبریزی به حق
جمله ویران‌هات را معموره‌ای
انجیرفروش را چه بهتر (1175)
انجیرفروش را چه بهتر انجیرفروشی ای برادر
یا ساقی عشقنا تذکر فالعیش بلا نداک ابتر
المجلس الرابع: من اسراره نورنّا لاالله بمشرق انواره