آه در آن شمع منور چه بود (1001)
-
اندازه متن
+
آه در آن شمع منور چه بود
کآتش زد در دل و دل را ربود
ای زده اندر دل من آتشی
سوختم ای دوست بیا زود زود
صورت دل صورت مخلوق نیست
کز رخ دل حسن خدا رو نمود
جز شکرش نیست مرا چاره‌ای
جز لب او نیست مرا هیچ سود
یاد کن آن را که یکی صبحدم
این دلم از زلف تو بندی گشود
جان من اول که بدیدم تو را
جان من از جان تو چیزی شنود
چون دلم از چشمه تو آب خورد
غرقه شد اندر تو و سیلم ربود
ای بی‌تو حرام زندگانی ای جان (1395)
ای بی‌تو حرام زندگانی ای جان خود بی‌تو کدام زندگانی ای جان
سوگند خورم که زندگانی…
هر چند دلم رضا او می‌جوید (840)
هر چند دلم رضا او می‌جوید او از سر شمشیر سخن می‌گوید
خون از سر انگشت…