اندر آخر حمزه چون در صف شدی (165-3)
-
اندازه متن
+
بخش ۱۶۵ – در آمدن حمزه رضی الله عنه در جنگ بی زره
اندر آخر حمزه چون در صف شدی
بی زره سرمست در غزو آمدی
سینه باز و تن برهنه پیش پیش
در فکندی در صف شمشیر خویش
خلق پرسیدند کای عم رسول
ای هزبر صفشکن شاه فحول
نه تو لا تلقوا بایدیکم الی
تهلکه خواندی ز پیغام خدا
پس چرا تو خویش را در تهلکه
می در اندازی چنین در معرکه
چون جوان بودی و زفت و سختزه
تو نمیرفتی سوی صف بی زره
چون شدی پیر و ضعیف و منحنی
پردههای لا ابالی میزنی
لا ابالیوار با تیغ و سنان
مینمایی دار و گیر و امتحان
تیغ حرمت میندارد پیر را
کی بود تمییز تیغ و تیر را
زین نسق غمخوارگان بیخبر
پند میدادند او را از غیر
میگوید عشق هرکه جان پیش کشد (834)
میگوید عشق هرکه جان پیش کشد صد جان و هزار جان عوض بیش کشد
در گوش…
به خدا کت نگذارم که روی راه سلامت (405)
به خدا کت نگذارم که روی راه سلامت که سر و پا و سلامت نبود روز قیامت
