ای آنکه مرا دهر زبان میدانی (1701)
-
اندازه متن
+
ای آنکه مرا دهر زبان میدانی
ور زانکه ببندند دهان میدانی
ور جان و دلم نهان شود زیر زمین
شاد است روانم که روان میدانی
ماجرای مرد و زن را مَخلَصی (126-1)
بخش ۱۲۶ - مخلص ماجرای عرب و جفت او
ماجرای مرد و زن را مَخلَصی…
این سخن پایان ندارد آن فریق (106-6)