ای دل دو سه شام تا سحرگاه مخسب (87)
-
اندازه متن
+
ای دل دو سه شام تا سحرگاه مخسب
در فرقت آفتاب چون ماه مخسپ
چون دلو درین ظلمت چه ره میکن
باشد که برآئی به سر چاه مخسب
چون گشت طلسم جسم آدم چالاک (1072)
چون گشت طلسم جسم آدم چالاک با خاک درآمیخته شد گوهر پاک
آن جسم طلسم را…
در عشق تو هر حیله که کردم هیچست (309)
در عشق تو هر حیله که کردم هیچست هر خون جگر که بی‌تو خوردم هیچست
از…