ای زلف پر از مشک تتاری همه خوش (1014)
-
اندازه متن
+
ای زلف پر از مشک تتاری همه خوش
اندر طلب چو من نگاری همه خوش
در فصل بهار و نوبهاری همه خوش
چون قند و نبات در کناری همه خوش
بر ظلمت شب خیمهٔ مهتاب زدی (1799)
بر ظلمت شب خیمهٔ مهتاب زدی میخفت خرد بر رخ او آب زدی
دادی همه را…
گفت ای یاران از آن دیوان نیم (197-3)
بخش ۱۹۷ - جواب گفتن مهمان ایشان را و مثل آوردن بدفع کردن حارس کشت به بانگ دف از کشت…
