ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش (1018)
-
اندازه متن
+
ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش
وی زلف پریشان مشو از شانهٔ خویش
وی مرغ متاب روی از دانهٔ خویش
ای خانه خدا درآی در خانهٔ خویش
ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش
وی زلف پریشان مشو از شانهٔ خویش
وی مرغ متاب روی از دانهٔ خویش
ای خانه خدا درآی در خانهٔ خویش
سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند ز گوهر و لب دریا زبان حجاب کند