باغی که من از بهار او بشکفتم (1171)
-
اندازه متن
+
باغی که من از بهار او بشکفتم
بشکفت و نمود هرچه من میگفتم
با ساغر اقبال چو کرد او جفتم
سرمست شدم سر بنهادم خفتم
لعلیست که او شکر فروشی داند (807)
لعلیست که او شکر فروشی داند وز عالم غیب باده نوشی داند
نامش گویم و لیک…
هر که بهر تو انتظار کند (985)
هر که بهر تو انتظار کند بخت و اقبال را شکار کند
بهر باران چو کشت…