بشنو اکنون قصهٔ آن ره‌روان (83-3)
-
اندازه متن
+
بخش ۸۳ – صفت بعضی اولیا کی راضی‌اند به‌احکام و لابه نکنند کی این حکم را بگردان
بشنو اکنون قصهٔ آن ره‌روان
که ندارند اعتراضی در جهان
ز اولیا اهل دعا خود دیگرند
که همی‌دوزند و گاهی می‌درند
قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا
که دهانشان بسته باشد از دعا
از رضا که هست رام آن کرام
جُستن دفع قضاشان شد حرام
در قضا ذوقی همی‌بینند خاص
کفرشان آید طلب کردن خلاص
حُسن ظنی بر دل ایشان گشود
که نپوشند از عَمی جامهٔ کبود
چون شاهد پوشیده خرامان گردد (641)
چون شاهد پوشیده خرامان گردد هر پوشیده ز جامه عریان گردد
بس رخت به خیل کاو…
حاشا که ز زخم تیر و خنجر ترسیم (1211)
حاشا که ز زخم تیر و خنجر ترسیم وز بستن پای و رفتن سر ترسیم
ما…