به خانهخانه میآرد چو بیذق شاهِ جان ما را (72)
-
اندازه متن
+
به خانهخانه میآرد چو بیذق شاهِ جان ما را
عجب بردست یا ماتست زیر امتحان ما را
همه اجزای ما را او کشانیدهست از هر سو
تراشیدهست عالم را و معجون کرده زان ما را
ز حرص و شهوتی ما را مهاری کرده در بینی
چو اشتر میکشاند او به گرد این جهان ما را
چه جای ما که گردون را چو گاوان در خرس بست او
که چون کنجد همیکوبد به زیر آسمان ما را
خنک آن اشتری کاو را مهار عشق حق باشد
همیشه مست میدارد میان اشتران ما را
گفتم که دلم آلت و انگاز مست (391)
گفتم که دلم آلت و انگاز مست مانند رباب دل همآواز منست
خود ایندل من یار…
قصهٔ عثمان که بر منبر برفت (19-4)
بخش ۱۹ - قصهٔ آغاز خلافت عثمان رضی الله عنه و خطبهٔ وی در بیان آنک ناصح فعال به فعل…
