تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد (604)
-
اندازه متن
+
تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد
چون مست شدی ز دیده بیرون نجهند
چون پاک آئی ز هر دو عالم به یقین
آنگه بنشان نفرت انگشت نهند
ای صد هزار خرمنها را بسوخته (2401)
ای صد هزار خرمنها را بسوخته زین پس مدار خرمن ما را بسوخته
از عشق سنگ…
تو جان و جهانی کریما مرا (240)
تو جان و جهانی کریما مرا چه جان و جهان از کجا تا کجا
که جان…
