تو جام عشق را بستان و می‌رو (2179)
-
اندازه متن
+
تو جام عشق را بستان و می‌رو
همان معشوق را می‌دان و می‌رو
شرابی باش بی خاشاکِ صورت
لطیف و صاف همچون جان و می‌رو
یکی دیدار او صد جان به ارزد
بده جان و بخر ارزان و می‌رو
چو دیدی آن چنان سیمین‌بری را
بده سیم و بنه همیان و می‌رو
اگر عالم شود گریان تو را چه؟
نظر کن در مه خندان و می‌رو
اگر گویند زرّاقی و خالی
بگو هستم دوصد چندان و می‌رو
کلوخی بر لب خود مال با خلق
شکر را گیر در دندان و می‌رو
بگو: ” آن مه مرا باقی شما را
نه سر خواهیم و نی سامان” و می‌رو
کی است آن مه خداوند شمس تبریز
درآ در ظل آن سلطان و می‌رو
بار دگر از راه سوی چاه رسیدیم (1492)
بار دگر از راه سوی چاه رسیدیم وز غربت اجسام بالله رسیدیم
با اسب بدان شاه…
کجایید ای شهیدان خدایی (2707)
کجایید ای شهیدان خدایی بلاجویان دشت کربلایی
کجایید ای سبک روحان عاشق پرنده‌تر ز مرغان هوایی
…