حاشا که دل از عشق جهانرا نگرد (645)
-
اندازه متن
+
حاشا که دل از عشق جهانرا نگرد
خود چیست به جز عشق که آنرا نگرد
بیزار شوم ز چشم در روز اجل
گر عشق رها کند که جانرا نگرد
ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا (14)
ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا بیرون تو برگ و باغ زرد است بیا
عالم بیتو…
باز وحی آمد که در آبش فکن (36-3)
بخش ۳۶ - وحی آمدن به مادر موسی کی موسی را در آب افکن
