درویشان را عار بود محتشمی (1868)
-
اندازه متن
+
درویشان را عار بود محتشمی
واندر دلشان بار بود محتشمی
اندر ره دوست فقر مطلق خوشتر
کاندر ره او خوار بود محتشمی
درویشان را عار بود محتشمی
واندر دلشان بار بود محتشمی
اندر ره دوست فقر مطلق خوشتر
کاندر ره او خوار بود محتشمی
بر گردن ما بهانهای خواهی بستن وز دام و دوال ما نخواهی رستن
بالا نگران شدی…
تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد چون مست شدی ز دیده بیرون نجهند
چون…