در زیر غزلها و نفیر و زاری (1862)
-
اندازه متن
+
در زیر غزلها و نفیر و زاری
دردیست مرا ز چهرههای ناری
هرچند که رسم دلبریهاش خوشست
کو آن خوشیئیکه او کند دلداری
در زیر غزلها و نفیر و زاری
دردیست مرا ز چهرههای ناری
هرچند که رسم دلبریهاش خوشست
کو آن خوشیئیکه او کند دلداری
وقف است مرا عمر در این مشتاقی احسنت زهی طراوت و رواقی
من کف نزنم تا…
عشقا، تو را قاضی برم کاشکستیم همچون صنم از من نخواهد کس گوا که شاهدم، نی ضامنم

