دید در ایام آن شیخ فقیر (80-3)
-
اندازه متن
+
بخش ۸۰ – قصهٔ خواندن شیخ ضریر مصحف را در رو و بینا شدن وقت قرائت
دید در ایام آن شیخ فقیر
مصحفی در خانهٔ پیری ضریر
پیش او مهمان شد او وقت تموز
هر دو زاهد جمع گشته چند روز
گفت اینجا ای عجب مصحف چراست
چونک نابیناست این درویش راست
اندرین اندیشه تشویشش فزود
که جز او را نیست اینجا باش و بود
اوست تنها مصحفی آویخته
من نیم گستاخ یا آمیخته
تا بپرسم نه خمش صبری کنم
تا به صبری بر مرادی بر زنم
صبر کرد و بود چندی در حرج
کشف شد کالصبر مفتاح الفرج
ای که به لطف و دلبری از دو جهان زیاده‌ای (2466)
ای که به لطف و دلبری از دو جهان زیاده‌ای ای که چو آفتاب و مه دست کرم…
ای نور دل و دیده و جانم چونی (1762)
ای نور دل و دیده و جانم چونی وی آرزوی هر دو جهانم چونی
من بی‌لب…