روزی ترش است و دیدهٔ ابر تر است (337)
-
اندازه متن
+
روزی ترش است و دیدهٔ ابر تر است
این گریه برای خندهٔ برگ و بر است
آن بازی کودکان و خندیدَنِشان
از گریهٔ مادر است و قبض پدر است
تا درد نیابی تو به درمان نرسی (1814)
تا درد نیابی تو به درمان نرسی تا جان ندهی به وصل جانان نرسی
تا همچو…
بویت آمد، گریز را روی نماند (588)
بویت آمد، گریز را روی نماند پرهیز و گریز جز بدانسوی نماند
از بوی تو رنگ…
