روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو (2143)
-
اندازه متن
+
روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو
عشرت چون شکر ما را تو نگهدار و مرو
عشوه دهد دشمن من عشوه او را مشنو
جان و دلم را به غم و غصه بمسپار و مرو
دشمن ما را و تو را بهر خدا شاد مکن
حیله دشمن مشنو دوست میازار و مرو
هیچ حسود از پی کس نیک نگوید صنما
آنج سزد از کرم دوست به پیش آر و مرو
همچو خسان هر نفسی خویش به هر باد مده
وسوسهها را بزن آتش تو به یک بار و مرو
گفت ای عنقای حق جان را مطاف (226-3)
بخش ۲۲۶ - با خویش آمدن عاشق بیهوش و روی آوردن به ثنا و شکر معشوق
همچون سر زلف تو پریشان توایم (1365)
همچون سر زلف تو پریشان توایم آنداری و آنداری و ما آن توایم
هر جا باشیم،…
