آکادمی پلیکان

زان مِی خوردم که روح پیمانهٔ اوست (343)

- اندازه متن +

زان مِی خوردم که روح پیمانهٔ اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست

شمعی به من آمد، آتشی در من زد
آن شمع که آفتاب پروانهٔ اوست

قالب‌های-شعر-فارسی-آموزش-کامل-از-قصیده-تا-نیمایی
ثبت و انتشار آثار ادبی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×