ساقیا چون مست گشتی خویش را بر من بزن (1958)
-
اندازه متن
+
ساقیا چون مست گشتی خویش را بر من بزن
ذکر فردا نسیه باشد نسیه را گردن بزن
سال سال ماست و طالع طالع زهره‌ست و ماه
ای دل این عیش و طرب حدی ندارد تن بزن
تا درون سنگ و آهن تابش و شادی رسید
گر تو را باور نیاید سنگ بر آهن بزن
بنگر اندر میزبان و در رخش شادی ببین
بر سر این خوان نشین و کاسه در روغن بزن
عقل زیرک را برآر و پهلوی شادی نشان
جان روشن را سبک بر باده روشن بزن
شاخه‌ها سرمست و رقصانند از باد بهار
ای سمن مستی کن و ای سرو بر سوسن بزن
جامه‌های سبز ببریدند بر دکان غیب
خیز ای خیاط بنشین بر دکان سوزن بزن
ایا ملتقی العیش کم تبعدی (3228)
ایا ملتقی العیش کم تبعدی و یا فرقة الحسب کم تعتدی
لیالی الفراق! فکم ذاالجوی؟! ربی…
ما برزگران این کهن دشت نویم (1307)
ما برزگران این کهن دشت نویم در کشتهٔ شادی همه غم میدرویم
چون لالهٔ کم عمر…