عشاق به یک دم دو جهان در بازند (760)
-
اندازه متن
+
عشاق به یک دم دو جهان در بازند
صد ساله بقا به یک زمان دربازند
بر بوی دمی هزار منزل بروند
وز بهر دلی هزار جان دربازند
چون بدنامی بروزگاری افتد (635)
چون بدنامی بروزگاری افتد مرد آن نبود که نامداری افتد
گر در خواهی ز قعر دریا…
شور عجبی در سر ما میگردد (746)
شور عجبی در سر ما میگردد دل مرغ شده است و در هوا میگردد
هر ذرهٔ…
