عقل آمد عاشقا خود را بپوش (1259)
-
اندازه متن
+
عقل آمد عاشقا خود را بپوش
وای ما ای وای ما از عقل و هوش
یا برو از جمع ما ای چشم و عقل
یا شوم از ننگ تو بی‌چشم و گوش
تو چو آبی ز آتش ما دور شو
یا درآ در دیگ ما با ما بجوش
گر نمی‌خواهی که خردت بشکند
مرده شو با موج و با دریا مکوش
گر بگویی عاشقم هست امتحان
سر مپیچ و رطل مردان را بنوش
می‌خروشم لیکن از مستی عشق
همچو چنگم بی‌خبر من از خروش
شمس تبریزی مرا کردی خراب
هم تو ساقی هم تو می هم می فروش
اگر به خشم شود چرخ هفتم از تو بری (3070)
اگر به خشم شود چرخ هفتم از تو بری به جان من که نترسی و هیچ غم نخوری
…
دل زار وثاق سینه آواره کنم (1230)
دل زار وثاق سینه آواره کنم بر سنگ زنم سبوی خود پاره کنم
گر پاره کنم…