مررت بدر فی هواه بحار (2274)
-
اندازه متن
+
مررت بدر فی هواه بحار
راوه بدر و فی الدلال و حاروا
و شاهدت ماء شابه الروح فی الصفا
و یعشق ذاک الماء ما هو نار
و للعشق نور لیس للشمس مثله
فظل دلیل العاشقین و ساروا
عروس الهوی بدر تلالا فی الدجی
علیها دماء العاشقین خمار
ظللت من الدنیا علی طلب الهوی
اضاء لنا غیر الدیار دیار
فشاهدت رکبانا قریحا مطیهم
و کان لهم عند المسیر بدار
فقلت لهم فی ذاک قالوا لفی الهوی
لمن فر من هذا الدیار دمار
و ان شئت برهانا فسافر ببلده
یقال لها تبریز و هی مزار
فیشتم اهل العشق من ترباته
و للروح منها زخرف و سوار
تروح کلیل مظلم فی هوائه
و ترجع مسرورا و انت نهار
معشوق من از همه نهانست بدان (1509)
معشوق من از همه نهانست بدان بیرون ز کمان هر گمانست بدان
در سینهٔ من چو…
بیا که ساقی عشق شراب‌باره رسید (915)
بیا که ساقی عشق شراب‌باره رسید خبر ببر بر بیچارگان که چاره رسید
امیر عشق رسید…