مهره‌ای از جان ربودم بی‌دهان و بی‌دهان (1941)
-
اندازه متن
+
مهره‌ای از جان ربودم بی‌دهان و بی‌دهان
گر رقیب او بداند گو بدان و گو بدان
سر او را نقش کردم نقش کردم نقش کرد
هر که خواهد گو بخوان و گو بخوان و گو بخوان
پیش منکر می شدم من نیستم من نیستم
هستم اکنون در میان و در میان و در میان
گر تو گویی کو درستی کو درستی کو گواه
در شکست من بیان و صد بیان و صد بیان
اشک چشمم بس گواه و بس گواه و بس گواه
رنگ رویم بس نشان و بس نشان و بس نشان
نک نشان لاله رویی لاله رویی لاله‌ای
بر رخ من زعفران و زعفران و زعفران
جز صلاح الدین نداند این سخن را این سخن
من غلام زیرکان و زیرکان و زیرکان
من اگر پرغم اگر شادانم (1680)
من اگر پرغم اگر شادانم عاشق دولت آن سلطانم
تا که خاک قدمش تاج من است…
تا بتوانی مدام می‌باش به ذکر (887)
تا بتوانی مدام می‌باش به ذکر کز ذکر ترا راه نمایند به فکر
محرم چو شدی…