میآ ید یار و چون شکر میخندد (832)
-
اندازه متن
+
میآ ید یار و چون شکر میخندد
وز مرتبه بر شمس و قمر میخندد
این یک نظری که در جهان محرم او است
هم پنهانی بدان نظر میخندد
گفت دزدی شحنه را کای پادشاه (132-5)
بخش ۱۳۲ - حکایت هم در بیان تقریر اختیار خلق و بیان آنک تقدیر و قضا سلب کنندهٔ اختیار نیست
…
دستارم و جبه و سرم هر سه به هم (1227)
دستارم و جبه و سرم هر سه به هم قیمت کردند به یک درم چیزی کم
