هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست (440)
-
اندازه متن
+
هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست
گر تا باید خورند اینخوان برپاست
بر خوان ازل گرچه ز خلقان غوغاست
خوردند و خوردند کم نشد خوان برجاست
هر عمر که بیدیدن اصحاب بود (846)
هر عمر که بیدیدن اصحاب بود یا مرگ بود به طبع یا خواب بود
آبی که…
شب رفت و دلت نگشت سیر، ای ایچی (1897)
شب رفت و دلت نگشت سیر، ای ایچی دست تو اگر نگیرد آن مه هیچی
خفتند…
