هفت شمع از دور دیدم ناگهان (89-3)
-
اندازه متن
+
بخش ۸۹ – نمودن مثال هفت شمع سوی ساحل
هفت شمع از دور دیدم ناگهان
اندر آن ساحل شتابیدم بدان
نور شعلهٔ هر یکی شمعی از آن
بر شده خوش تا عنان آسمان
خیره گشتم خیرگی هم خیره گشت
موج حیرت عقل را از سر گذشت
این چگونه شمعها افروخته‌ست
کین دو دیدهٔ خلق ازینها دوخته‌ست
خلق جویانِ چراغی گشته بود
پیش آن شمعی که بر مَه می‌فزود
چشم‌بندی بُد عجب بر دیده‌ها
بندشان می‌کرد یهدی من یشا
آن مه که هست گردون گردان و بی‌قرارش (1265)
آن مه که هست گردون گردان و بی‌قرارش وان جان که هست این جان وین عقل مستعارش
ماه آمد پیش او که تو جان منی (1950)
ماه آمد پیش او که تو جان منی گفتش که تو کمترین غلامان منی هر چند بدان جمع…