هله ای دلی که خفته تو به زیر ظل مایی (2855)
-
اندازه متن
+
هله ای دلی که خفته تو به زیر ظل مایی
شب و روز در نمازی به حقیقت و غزالی
مه بدر نور بارد سگ کوی بانگ دارد
ز برای بانگ هر سگ مگذار روشنایی
به نماز نان برسته جز نان دگر چه خواهد
دل همچو بحر باید که گهر کند گدایی
اگر آن میی که خوردی به سحر نبود گیرا
بستان میی که یابی ز تفش ز خود رهایی
به خدا به ذات پاکش که میی است کز حراکش
برهد تن از هلاکش به سعادت سمایی
بستان مکن ستیزه تو بدین حیات ریزه
که حیات کامل آمد ز ورای جان فزایی
بهلم دگر نگویم که دریغ باشد ای جان
بر کور یوسفی را حرکات و خودنمایی
نیست به جز دوام جان ز اهل دلان روایتی (2468)
نیست به جز دوام جان ز اهل دلان روایتی راحتهای عشق را نیست چو عشق غایتی
شحنه عشق میکشد از دو جهان مصادره (2288)
شحنه عشق میکشد از دو جهان مصادره دیده و دل گرو کنم بهر چنان مصادره
از…
