چند روی بی‌خبر آخر بنگر به بام (1714)
-
اندازه متن
+
چند روی بی‌خبر آخر بنگر به بام
بام چه باشد بگو بر فلک سبزفام
تا قمری همچو جان جلوه شود ناگهان
صد مه و صد آفتاب چهره او را غلام
از هوس عشق او چرخ زند نه فلک
وز می او جان و دل نوش کند جام جام
چون به تجلی بتافت جانب جان‌ها شتافت
باده جان شد مباح خوردن و خفتن حرام
گفت جهان سلیم چیست خبر ای نسیم
گفت ندارم ز بیم جز نفسی والسلام
خواهی که حیات جاودانه بینی (1845)
خواهی که حیات جاودانه بینی وز فقر نشانهٔ عیانی بینی اندر ره فقر بد مرو تا نرود مردانه…
آنها که به پیش دلستان می‌کردم (1116)
آنها که به پیش دلستان می‌کردم چون بد مستان دست فشان می‌کردم
هرچند ز روی لطف…