چون سوی برادری بپویی (2736)
-
اندازه متن
+
چون سوی برادری بپویی
باید که نخست رو بشویی
در سر ز خمارت ار صداعی است
تصدیع برادران نجویی
یا بوی بغل ز خود برانی
یا ترک کنار دوست گویی
در سور مهی بنفشه مویی
کی شرط بود که تو بمویی
بی دام اگرت شکار باید
میدانک چو من محال جویی
ور گوش تو گرم شد ز مستی
صوفی سماع و های و هویی
ور هوش تو بیخبر شد از گوش
یک توی نهای هزارتویی
شیر اندر آتش و در خشم و شور (63-1)
بخش ۶۳ - رسیدن خرگوش به شیر
شیر اندر آتش و در خشم و شور…
آمد ندا از آسمان جان را که بازآ الصلا (17)
آمد ندا از آسمان جان را که بازآ الصلا جان گفت ای نادی خوش اهلا و سهلا مرحبا
…
