گر سوزش سینه را به کس میداری (1919)
-
اندازه متن
+
گر سوزش سینه را به کس میداری
وز مهر ضمیر پر هوس میداری
باید که چو نالهٔ تو آرام دلست
آن ناله قرین هر نفس میداری
گر سوزش سینه را به کس میداری
وز مهر ضمیر پر هوس میداری
باید که چو نالهٔ تو آرام دلست
آن ناله قرین هر نفس میداری
زنها مشو غره به بیباکی باز زیرا که پری دارد از دولت باز
مرغی تو ولیک…
با شاه هر آنکسی که در خرگاهست آن از کرم و لطف و عطای شاهست
با…

