گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی (1920)
-
اندازه متن
+
گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی
ور در صفت خویش روی بسته شوی
میدان که وجود تو حجاب ره تست
با خود منشین که هر زمان خسته شوی
من بندهٔ یاری که ملالش نبود (827)
من بندهٔ یاری که ملالش نبود کانرا که ملالست وصالش نبود
گوئیکه خیالست و ترا نیست…
دامان جلال تو ز دستم نشود (656)
دامان جلال تو ز دستم نشود سودای تو از دماغ مستم نشود
گوئیکه مرا چنانکه هستی…
