یک دو پندش داد طوطی بی‌نفاق (94-1)
-
اندازه متن
+
بخش ۹۴ – وداع کردن طوطی خواجه را و پریدن
یک دو پندش داد طوطی بی‌نفاق
بعد از آن گفتش سلام الفراق
خواجه گفتش فی امان الله برو
مر مرا اکنون نمودی راه نو
خواجه با خود گفت کاین پند منست
راه او گیرم که این ره روشن‌ست
جان من کمتر ز طوطی کی بوَد؟
جان چنین باید که نیکوپی بود
عشقی نه به اندازهٔ ما در سر ماست (365)
عشقی نه به اندازهٔ ما در سر ماست و این طرفه که بار ما فزون از خر ماست
…
ماییم فداییان جانباز (1191)
ماییم فداییان جانباز گستاخ و دلیر و جسم پرداز
حیفست که جان پاک ما را باشد…