به چشمِ خویش دیدم در بیابان (34-8)
-
اندازه متن
+
کارها به صبر بر آید و مُستَعجِل به سر در آید
به چشمِ خویش دیدم در بیابان
که آهسته سَبَق بُرد از شتابان
سمندِ بادپای از تک فرو ماند
شتربان همچنان آهسته میراند
گر نه اومید و بیمِ راحت و رنج (29-1)
یکی از وزرا پیش ذوالنّون مصری رفت و همّت خواست؛ که روز و شب به خدمتِ سلطان مشغولم و به…
یا وفا خود نبود در عالَم (27-1)
یکی در صنعتِ کُشتی گرفتن سرآمده بود، سیصد و شصت بندِ فاخر بدانستی و هر روز به نوعی از آن…
