خاک ِ مشرق شنیده‌ام که کنند (33-8)
-
اندازه متن
+
هر چه زود بر آید، دیر نپاید
خاک ِ مشرق شنیده‌ام که کنند
به چهل سال کاسه‌ای چینی
صد به روزی کنند در مَردَشت
لاجَرَم قیمتش همی‌بینی
مرغک از بیضه برون آید و روزی طلبد
و آدمی‌بچه ندارد خبر و عقل و تمیز
آن که ناگاه کسی گشت، به چیزی نرسید
وین به تمکین و فضیلت بگذشت از همه چیز
آبگینه همه جا یابی از آن قدرش نیست
لعل دشخوار به دست آید از آن است عزیز
کوته نکنم ز دامنت دست (3-5)
پارسایی را دیدم به محبّتِ شخصی گرفتار، نه طاقتِ صبر و نه یارایِ گفتار. چندان که ملامت دیدی و غَرامت…
بشوی ای خردمند از آن دوست دست (13-8)
هر که با دشمنان صلح می‌کند سر آزار دوستان دارد.
بشوی ای خردمند از آن دوست دست
…