دونان نخورند و گوش دارند (97-8)
-
اندازه متن
+
زر از معدن به کان کندن به در آید وز دست بخیل به جان کندن
دونان نخورند و گوش دارند
گویند امید به که خورده
روزی بینی به کام دشمن
زر مانده و خاکسار مرده
چو هر ساعت از تو به جایی رود دل (25-2)
یکی را از مشایخ شام پرسیدند از حقیقتِ تصوّف؛ گفت: پیش از این طایفهای در جهان بودند بهصورت پریشان و…
وَ رُبَّ صَدیقٍ لامَنی فی وِدادِها (19-5)
یکی را از ملوک عرب حدیث مجنون لیلی و شورش حال او بگفتند که با کمال فضل و بلاغت سر…
