دونان نخورند و گوش دارند (97-8)
-
اندازه متن
+
زر از معدن به کان کندن به در آید وز دست بخیل به جان کندن
دونان نخورند و گوش دارند
گویند امید به که خورده
روزی بینی به کام دشمن
زر مانده و خاکسار مرده
پند است خطاب مهتران آن گه بند (91-8)
هر که به تأدیب دنیا راه صواب نگیرد، به تعذیب عقبی گرفتار آید. وَلَنُذیقَنَّهُم من العَذاب الأدنی دوُنَ العَذابِ الأکبرِ…
ترکِ احسانِ خواجه اولی‌ٰتر (8-3)
بقّالی را دِرَمی چند بر صوفیان گرد آمده بود در واسط. هر روز مُطالبت کردی و سخنان با خشونت گفتی.…