غمی کز پیش شادمانی بری (94-8)
-
اندازه متن
+
گدای نیک انجام به از پادشای بد فرجام
غمی کز پیش شادمانی بری
به از شادیی کز پسش غم خوری
نه چندان بخور کز دهانَت برآید (7-3)
یکی از حکما پسر را نهی همیکرد از بسیار خوردن که سیری مردم را رنجور کند. گفت: ای پدر! گرسنگی…
هر که بی او به سر نشاید برد (9-5)
دانشمندی را دیدم به کسی مبتلا شده و رازش بر مَلا افتاده. جورِ فراوان بردی و تحمّل بیکران کردی. باری…
