هرکه نان از عملِ خویش خورَد (13-3)
-
اندازه متن
+
حاتمِ طایی را گفتند: از تو بزرگهمّتتر در جهان دیدهای یا شنیدهای؟
گفت: بلی! روزی چهل شتر قربان کرده بودم اُمرایِ عرب را، پس به گوشهٔ صحرایی به حاجتی برون رفته بودم، خارکنی را دیدم پشته فراهم آورده. گفتمش: به مهمانیِ حاتم چرا نَرَوی که خَلقی بر سِماطِ او گرد آمدهاند؟ گفت
هرکه نان از عملِ خویش خورَد
منّتِ حاتمِ ایی نبَرَد
من او را به همّت و جوانمردی از خود برتر دیدم.
توان نان خورد اگر دندان نباشد (16)
توان نان خورد اگر دندان نباشد مصیبت آن بود که نان نباشد
نه آنچنان به تو مشغولم ای بهشتیروی (5-5)
یکی را از متَعَلّمان کمالِ بَهجتی بود و معلّم از آنجا که حسِّ بشریّت است با حُسنِ بَشَرهٔ او معاملتی…
