گهی کاندر بلا مانی، (ز جان و دل) خدا خوانی (79)
-
اندازه متن
+
گهی کاندر بلا مانی، (ز جان و دل) خدا خوانی
چو بازت عافیت بخشد سر از طاعت بگردانی
گه اندر نعمتی مغرور و غافل (88-8)
در انجیل آمده است که ای فرزند آدم! گر توانگری دهمت، مشتغل شوی به مال از من و گر درویش…
هر سو دَوَد آن کَش ز برِ خویش براند (15-2)
پادشاهی پارسایی را دید. گفت: هیچت از ما یاد آید؟ گفت: بلی! وقتی که خدا را فراموش میکنم
