هیچ کس او را نفهمید
-
اندازه متن
+
این درخت پیر
برای شعر شدن
سال ها منتظر ماند
هیچ کس او را نفهمید
حتی وقتی
رهگذری را می دید
با تکانی ملایم
خود را خسته نکرد
ای درختِ بی برگِ غبارگرفته
ایستاده بر کرانه ی جاده
حالا دیگر یک شعری
تنها یک درخت نیستی!
مادر، من آمدم با سراپایی آشفته
مادر، من آمدم با سراپایی آشفته از غبار راه‌های دراز تار و پود آن پیراهن طرح دار سبز رنگ که…
همچون سرزمینم زخمی‌ام
همچون سرزمینم زخمی‌ام نه کمتر و نه بیشتر! چون پرتگاهی عمیقم‌ام بر روی تمام نقشه‌ها شب‌ها در کابوس‌هایم صدای جیغ…